LEIMUIDEN - De rechtbank Den Haag heeft een 33-jarige man tbs met dwangverpleging opgelegd na het doodsteken van zijn echtgenote op 2 september 2024 in hun woning in Leimuiden. De rechtbank oordeelt dat de verdachte volledig ontoerekeningsvatbaar was toen hij het feit pleegde.
Doodslag
De verdachte heeft zijn echtgenote in hun woning op gewelddadige wijze om het leven gebracht door met een mes meerdere keren in haar borstkas en buik te steken. Aan hun drie jonge kinderen, aan de ouders en broer van het slachtoffer en aan andere familie en vrienden, is een onherstelbaar verlies, groot verdriet en veel leed toegebracht. Dat zal een aantal van hen voor het leven tekenen, zoals ook blijkt uit de verklaringen die de nabestaanden op de zitting hebben afgelegd. De kinderen van de verdachte zullen verder moeten leven zonder hun moeder, in de wetenschap dat het hun eigen vader is geweest die haar van het leven heeft beroofd. Daarnaast heeft dit misdrijf een grote schok teweeggebracht in de straat en buurt waar de verdachte met zijn gezin woonde, temeer voor de directe buren die geconfronteerd zijn geweest met de laatste minuten van het leven van hun buurvrouw.
Volledig ontoerekeningsvatbaar
De psychiater en psycholoog concluderen dat de verdachte ten tijde van het delict psychotisch was als gevolg van een bipolaire stoornis. Zijn gedachten en gevoelens werden volledig door zijn waandenkbeelden en hallucinaties in beslag genomen en volgens beide deskundigen was de verdachte niet meer in staat zijn handelen af te wegen, te controleren en te overzien. Op basis van deze bevindingen oordeelt de rechtbank dat de verdachte volledig ontoerekeningsvatbaar was toen hij het feit pleegde. Hij is daarom niet strafbaar.
Tbs met dwangverpleging
De rechtbank vindt, net als de deskundigen, dat een langdurige behandeling van de verdachte noodzakelijk is. De deskundigen hebben, met een aantal kanttekeningen, geadviseerd dat die behandeling kan in het kader van een tbs-maatregel met voorwaarden. De reclassering kan zich daar in vinden ondanks dat de verdachte een kritische en zelfbepalende houding heeft en niet overtuigd is van de ernst van zijn ziektebeeld en de noodzaak van medicatie.
Maar de maatschappij wordt onvoldoende tegen de verdachte in bescherming genomen als hem tbs met voorwaarden wordt opgelegd, oordeelt de rechtbank. De rechtbank wijst in dit verband op de zorgpunten in de adviezen van de deskundigen, de beschreven recidiverisico's als hij zich niet houdt aan de medicatie, de persoonlijkheid van de verdachte en zijn beperkte inzicht in zijn ziekte. Daarom legt de rechtbank tbs met dwangverpleging op. Door daarnaast een gedragsbeïnvloedende of vrijheidsbeperkende maatregel op te leggen kan langdurig toezicht op de verdachte worden gehouden na zijn tbs-behandeling. Tenslotte moet verdachte schadevergoedingen betalen aan zijn kinderen en de ouders van het slachtoffer van in totaal ruim 95.000 euro.